توران یک اصطلاح اساطیری است ؛اگر این اصطلاح در روزگار باستان در مقام یک جاینام معنایی تاریخی نیز داشت ولی در دوران معاصر ،در تغییر وتبدیل آن به یک اصطلاح زبانشناختی برای دسته بندی زبان هایی که بعد ها بادقت بیشتر به زبان های آلتایی معروف شدند،آن وجه تاریخی را نیز از دست داد وبه مقوله ای افسانه ای مبدّل شد.ولی این افسانه پردازی هنگامی به اوج رسید که در خلال رقابت ورویارویی تعدادی از قدرت های غربی یا امپراتوری روسیه ،این اصطلاح زبانشناختی جنبه ای سیاسی یافت در توصیف مجموعه ای از اقوام وملل« تورانی» در آنسوی آسیای میانه که قرار بود بر ضدّمسکو به کار گرفته شوند . پس از آنکه این اصطلاح در جهان غرب رنگ باخت ،نخست به ترک زبان های امپراتوری روسیه به ارث رسید که در جستجوی یک هویت قومی جدیدبودند وآنگاه به ترکان عثمانی که علاوه بر این هویت جدید ،عرصه جدیدی رانیزبرای جهانگشایی جستجو می کردتد.بررسی ها ورسائلی که در این مجموعه گرد آمده اند از فراز وفرود بحث توران وپان تورانیسم تصویر در خور توجهی ارائه می دهند.